ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ
Κάθε ζαρντινιέρα
κόστισε λίγο παραπάνω από το κατώτατο
μισθό, όπως πολύ εύστοχα έλεγε ένα
σύνθημα που γράφτηκε σε μία από αυτές.
Το άσπρο τους χρώμα είναι πολύ προκλητικό,
τις κάνει να μοιάζουν με τους άσπρους
πίνακες της τάξης. Πώς να αντισταθεί
κανείς στο πειρασμό να γράψει κάτι
επάνω; Μετά από τόσα χρόνια εκπαίδευση
στην έκθεση ιδεών η χρήση τους μοιάζει
αναπόφευκτη.
Άλλοι ,βέβαια, έχουν
αντίρρηση στον περαιτέρω καλλωπισμό
των ντενεκέδων του Μεγάλου Περιπάτου.
Πιστεύουν ότι δεν επιδέχονται καμία
βελτίωση, ότι είναι στο ζενίθ της
καλαισθησίας, του καλού αστικού γούστου
και ότι δίνουν την απαραίτητη μεταμοντέρνα
βιομηχανική χροιά στο γκρίζο της
ασφάλτου. Το γεγονός ότι τα πιο πολλά
φυτά έχουν, ήδη, ξεραθεί δεν φαίνεται
να είναι πρόβλημα αλλά πηγή κέρδους για
κάποιους που θα τους ανατεθεί να τα
αντικαταστήσουν. Ο αναθέσας του
αναθέσαντος, ο κλέψας του κλέψαντος.
ΦΟΙΝΙΚΕΣ
25 χτικιάρηδες φοίνικες
τοποθετήθηκαν σε ζαρντινιέρες στη
Πανεπιστημίου. Σαστισμένοι στέκονται
μέσα στο αστικό τοπίο και νέφος εντελώς
παράταιροι με το υπόλοιπο σκηνικό.
Κάνουν την ίδια εντύπωση που θα έκανε
η τοποθέτηση φαναριών κυκλοφορίας στην
όαση της Σίμπα. Αυτοί οι Βεδουίνοι είναι
πολύ πίσω. Δεν έχουν σχέδια μεγάλης
πνοής και ανάπτυξης, είναι στερεότυποι
και προβλέψιμοι. Εδώ υπάρχουν υπουργοί
και αποφάσεις. Σύμφωνα με κοινή υπουργική
απόφαση από τη 22/7 επιτρέπεται ξανά η
τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων
τύπου ΠΙΖΑ,ΡΑΚΕΤΑ και ΠΥΡΓΟΣ σε πεζόδρομους
και μεγάλους περιπάτους, μεταξύ άλλων
χώρων. Η διαφήμιση της κατανάλωσης
ξεκινά με την κατανάλωση της διαφήμισης
και την υποταγή στο προϊόν της επιχείρησης.
Οι κυβερνήσεις το λένε συνέχεια. Ότι
είναι καλό για τις επιχειρήσεις, είναι
καλό για το λαό.
ΜΑΤ ΚΑΙ ΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΑ
Εάν ο λαός δεν εννοεί
να καταλάβει το καλό του υπάρχει η ράβδος
η οποία ,όμως, δεν σημαίνει τίποτα χωρίς
τον ραβδιστή. Σε κάποια φάση βρέθηκα να
με κυνηγούν 1200 ευρώ σε εξοπλισμό συν
ένας μισθός του Δημοσίου σύνολο κάπου
στα 2200, χώρια τα έξτρα. Πρόσωπο δεν
βλέπεις βέβαια. Πρόσωπο ανθρώπου, εννοώ.
Αυτό που βλέπεις είναι το πρόσωπο της
κρατικής βίας. Αν είχα τη δυνατότητα
να ψυχαναλύσω το σκοτεινό μυαλό πίσω
από τη μάσκα, είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι
θα έβρισκα ένα ιστορικό βίας που του
ασκήθηκε και βίας που και ο ίδιος ασκεί.
Όπως ο κλέφτης κλέβει χωρίς διακρίσεις
έτσι και ο ματατζής βαράει χωρίς
διακρίσεις. Ο ίδιος δε φοράει διακριτικά.
Έχει την πρακτική του ‘ανθρώπου’ που
νομικά καλυμμένος πίσω από τον εξοπλισμό
και τη νομοθεσία, εκτελεί εντολές και
μένει ατιμώρητος. Κάποιοι αγενείς λένε
ότι ο ματατζής είναι το κρέας γύρω απ΄τη
κωλοτρυπίδα . Εγώ διαφωνώ. Πιστεύω ότι
είναι ένας δούλος που θα ασκούσε βία
ακόμη και εάν δεν τον πλήρωναν, φτάνει
να την ασκούσε για χάρη του αφεντικού
του.