Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε
αντιμέτωποι σε μόνιμη βάση, με μια σειρα μέτρων από την πλευρά της κυβέρνησης
εις βάρος του λαού. Αντιμετωπίζουμε την ολομέτωπη επίθεση σε όλο της το
μεγαλείο σε κατακτήσεις και δικαιωματα προηγούμενων δεκαετιών έχοντας μόνο «σύμμαχο»
την λιτότητα και την φτώχεια που μας επιφέρουν.Δυστυχώς είναι γεγονός πως η
πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι είναι βάρβαρη και
δυσοίωνη.
Σε καθημερινή βάση είμαστε αντιμέτωποι
με ένα εργατικο ατύχημα που τις πιο πολλές φορές έχει την τραγική κατάληξη να
είναι θανατηφόρο. Στον βωμό του περισσότερου κέρδους στις επιχειρήσεις τα οποία
μέτρα ασφαλείας είναι ελάχιστα ή ανύπαρκτα.
Πρόσφατα ένα ακόμα τραγικο
ατύχημα προστέθηκε στην μακροσκελή
λίστα, αφορά ένα εργαζόμενο στο εργοστάσιο πλαστικών “Παΐρης Αβεε”, στον Ασπρόπυργο,
Κοντά στην γειτονιά μας δηλαδή.
Ο άτυχος συνανθρώπός
μας, σκοτώθηκε ακαριαία στην βάρδια του, κατά προσπάθειά του να
βελτίωσει μια μηχανή. Για αυτό το τραγικό εργατικό ατυχημα δεν άνεφερε τίποτα
καμία αστική εκπομπή, κανένα δελτίο ειδήσεων.... Γιατί άραγε;Μήπως
δεν το έμαθαν ή μήπως πληρώνονται για να λένε αυτά που θέλουν οι κυβερνώντες;
Εξαλλου η ζωή ενός εργάτη εργαζόμενου δεν έχει και πολυ αξία γι'αυτους.
Το πιο τρομαχτικό
όμως απ' όλα είναι ότι συμβαίνουν γύρω μας, σε συναδέλφους μας, σε γνωστούς μας
και δεν κάνουμε τίποτα. Οι αντιδράσεις μόνο χαμηλόφωνα και μεταξύ μας.. υπό τον
φόβο της απόλυσης. Οι εργαζόμενοι έχουμε μεγάλη δύναμη στα χέρια μας και
αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.
Εως πότε θα σκυβουμε το κεφάλι απέναντι στην εργοδοσία
σε τέτοια εγκλήματα; Ισα ισά τα εγοδοτικά εγκλήματα θα πρεπει να γίνονται
έναυσμα για αγώνες και διεκδικήσεις, για καλύτερους όρους εργασίας, τα
απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας και αυξήσεις στους μισθούς.
Ως πότε θα πληρώνουμε τα κέρδη
τους με το αίμα μας;
Απέναντι σε αυτή τη
βαρβαρότητα αλλα και στο μέλλον που μας ετοιμάζουν πρέπει να ορθωσουμε το
ανάστημα μας. Ο μοναδικός δρόμος για να γίνει αυτό είναι η οργάνωσή και η
αντίσταση του λαού. Ο Δρόμος αυτός ειναι δύσκολος αλλά συνάμα και ελπιδοφόρος
.
**
Ο τίτλος κλεμμένος απο το τραγούδι του συγκροτήματος «ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ»
https://www.youtube.com/watch?v=91pyEdD2UHU
ΤΖΕ.