Όσοι ζούμε στους Αγίους Αναργύρους και στο Καματερό είμαστε κατά κύριο λόγο άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου. Ζούμε από τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας, από τα εισοδήματα που μπορεί να μας επιφέρει κάποιο ελεύθερο επάγγελμα.
Υποστήκαμε τα τελευταία χρόνια τη δραστική μείωση των εισοδημάτων μας κι ας δουλεύουμε περισσότερο απ’ ότι τα προ της κρίσης χρόνια. Πολλοί από εμάς μείναμε χωρίς δουλειά για αρκετά μεγάλο διάστημα αν όχι μόνιμα. Αντί να ζούμε αξιοπρεπώς είμαστε αναγκασμένοι να στριμώχνουμε τα έξοδά μας σε μισθούς και συντάξεις πείνας ή ακόμη χειρότερα να ζούμε με διάφορα επιδόματα – ελεημοσύνες που σκαρφίζεται η κυβέρνηση μήπως και τα βγάλουμε πέρα με την καθημερινότητα, τους λογαριασμούς, τα δάνεια, τους φόρους, μήπως και μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες των παιδιών μας.
Μας τα επέβαλαν αυτά το ντόπιο κεφάλαιο, οι ιμπεριαλιστές πάτρωνές του της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, το παλιό και νέο πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί τα σύμφέροντά τους με τη δικαιολογία της κρίσης και του χρέους. Μόνο που για την κρίση και τα χρέη δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι. Δεν είναι δικά μας ούτε το ένα ούτε το άλλο. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι είχαμε υψηλούς μισθούς είτε στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουμε είτε στον δημόσιο. Γι’ αυτό τους κόψανε. Μας κατηγόρησαν ότι με τη δωρεάν παιδεία και περίθαλψη επιβαρύναμε το κράτος. Γι' αυτό τα κόψανε και αυτά. Χωρίς όμως να μας λένε που πηγαίνανε τα χρήματα που μας παρακρατούσαν από τα εισοδήματά μας, από την φορολογία. Όπως δεν μας λένε που πήγαιναν, στην πραγματικότητα, τα δάνεια που έπαιρναν από το εξωτερικό. Όπως δεν μας εξηγούν πως γίνεται να βγαίνουμε από την κρίση, όπως λένε, με το χρέος να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο αυτό που τη δημιούργησε! Μειώσανε υποτίθεται το «σπάταλο» κράτος. Μόνο που το μειώσανε για όσα αφορούσαν τις δικές μας ανάγκες ξεπουλώντας εκτός από τις ζωές μας και τον πλούτο που υπήρχε και υπάρχει σε αυτή τη χώρα.
Δεν μείωσαν ότι αφορούσε την επιβίωση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής εξουσίας τους, μας κουνάνε το δάχτυλο όταν αντιστεκόμαστε στην υποβάθμιση της ζωή μας και διεκδικούμε όσα δικαιούμαστε, αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν να κρατήσουν τα δικά τους κεκτημένα χωρίς το κράτος, χωρίς την άπλετη χρηματοδότησή τους από αυτό. Τα παραδείγματα πολλά για το πώς «διευκολύνονται» οι επενδύσεις ντόπιων και ξένων «επενδυτών» σε αυτή τη χώρα με άφθονο κρατικό χρήμα. Με χρήμα που το παίρνουν με το έτσι θέλω από εμάς που παράγουμε αυτόν τον πλούτο που τον θεωρούν δικό τους και τον διαχειρίζονται κατά πως θέλουν.
Τα δάνεια που υποτίθεται ότι ξεχρεώνουμε «όλοι μαζί» δεν τα έπαιρναν για να μας κάνουν εύκολη τη δική μας ζωή. Τα έπαιρναν για να εξασφαλίσουν τη δική τους εξουσία. Σε όλα τα επίπεδα. Δεν μπορεί το ντόπιο κεφάλαιο να φανταστεί τον εαυτό του χωρίς τις πλάτες των ξένων αφεντικών του. «Επενδύει» και «παράγει» μόνο τόσο όσο συμφέρει τα αφεντικά του από Ε.Ε. και ΗΠΑ φροντίζοντας μέσα από αυτό, συνειδητά, να εξασφαλίζει τη δική του ευμάρεια και ύπαρξη. Όσο του επέτρεπαν υπήρχε βιομηχανική και αγροτική παραγωγική βάση σε αυτή τη χώρα. Όταν οι πολιτικοί του εκπρόσωποι μας έβαλαν στην τότε ΕΟΚ -νυν Ε.Ε.- άλλαξαν τα σχέδια για το ρόλο αυτής της χώρας. Κάθε παραγωγική βάση μειώθηκε έως και εξαφανίστηκε, μετατράπηκε σε χώρα εμπορίου, μεταφορών, υπηρεσιών, τουρισμού. Το κεφάλαιο μπορεί να άλλαξε αντικείμενο αλλά την οικονομική, κοινωνική και πολιτική του θέση δεν την άλλαξε. Αυτή του η διατήρηση χρηματοδοτούνταν με τα δάνεια, με την υφαρπαγή του πλούτου που παράγαμε. Τώρα ονομάζεται «επένδυση» και ξεπέρασμα της κρίσης το ξεπούλημα σε ξένους «επενδυτές» ότι έχει απομείνει.
Τότε μας κατηγορούσαν ως υπεύθυνους γιατί λέει απαιτούσαμε και παίρναμε πολλά. Γιατί καταναλώναμε περισσότερα απ΄ όσα παράγαμε (!!!). Τώρα αν απαιτήσουμε μισθούς και συντάξεις μας κατηγορούν ότι υπονομεύουμε την προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας και της οικονομίας ΤΟΥΣ! Γιατί «ΜΑΣ» δεν είναι! Γιατί όπως δεν μοιραζόμαστε «ισότιμα» τα κέρδη τους έτσι δεν μοιραστήκαμε «ισότιμα» και τα χρέη τους. Τα πρώτα τους έμειναν, τα δεύτερα μας το φόρτωσαν! Έτσι δεν θα «μοιραστούμε» την όποια ανάκαμψη, αν υπάρχει κι αυτή!
Αντιδράσαμε όπως κι ολόκληρος ο λαός μας. Επί δύο και βάλε χρόνια είμασταν στους δρόμους του αγώνα και με απεργίες, καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις τους τρομάξαμε. Τους δημιουργήσαμε σοβαρή πολιτική κρίση! Μόνο που «επενδύσαμε» σε λάθος …διαχειριστή!
Πολλοί πιστέψαν ότι μια κυβερνητική αλλαγή θα αλλάξει τα πράγματα. Θα μας σώσει, θα αντιστρέψει όλα όσα μας επέβαλαν οι προηγούμενοι. Σε αυτή την αυταπάτη φταίνε και όλοι όσοι από την αριστερά τώρα καμώνονται ότι δεν είχαν ευθύνη και μας καλούν «αγωνιστικά» και «ταξικά» να επενδύσουμε σε άλλου τύπου «πιο συνεπείς» αλλαγές. Από τους δήμους μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο και την Βουλή.
Άλλαξε η κυβέρνηση αλλά οι πολιτικές τσακίσματός μας συνεχίστηκαν και εντάθηκαν με μεγαλύτερη συνέπεια. Ήδη τα ζούμε αλλά είναι και μπροστά μας με μεγαλύτερη ένταση η ακρίβεια, οι μαζικοί πλειστηριασμοί σπιτιών και οι διακοπές σε ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ, η αύξηση της φορολογίας, η παραπέρα κατάργηση της δωρεάν παιδείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η μείωση σε μισθούς και συντάξεις παρά τις εικονικές αυξήσεις!
Εμείς θεωρούμε ότι η πείρα των λαών, των εργατών και όλων των εργαζόμενων, έχει δείξει ότι χωρίς αγώνα τίποτα δεν κερδίζεται. Ακόμη και αυτά τα ζοφερά χρόνια υπήρξαν νικηφόροι αγώνες, λίγοι μεν αλλά έδειξαν ότι μπορούμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και να επιβάλουμε εμείς πια τα δικά μας θέλω και δικαιώματα. Για όλα όσα αφορούν τη ζωή μας χωρίς «σωτήρες» και «διαχειριστές» που τελικά καταλήγουν να είναι απέναντί μας.
Μπορούμε μέσα από την Αντίστασή μας να σταματήσουμε την συνεχιζόμενη επίθεση εναντίον μας και μέσα από τις Διεκδικήσεις μας να επιβάλουμε όλα όσα δικαιούμαστε. Να οργανωθούμε, να φτιάξουμε τα δικά μας όργανα πάλης στις γειτονιές μας, στους χώρους δουλειάς μας, να βρούμε και να βγούμε ξανά στους δικούς μας Δρόμους Αντίστασης!
Αλλιώς δεν γίνεται!
στους Αγίους Αναργύρους και στο Καματερό