Σίγουρα όμως τους αρέσουν οι ασκήσεις επί χάρτου που αφορούν το οικονομικό μας σύστημα. Έχοντας αυτό υπ΄όψιν, πήγα κι εγώ για να δω το πάρκο κάτω από αυτό το πρίσμα. Πρέπει κανείς να σκέπτεται και λίγο εκ του πονηρού ή με άλλα λόγια νεοφιλελεύθερα.
Ο δήμαρχος ζητεί από το2016 την αποκλειστική διαχείριση του πάρκου με χρηματοδότηση από ίδιους πόρους που δεν τους προσδιορίζει.
Ο φορέας διαχείρισης, από την άλλη, ισχυρίζεται ότι έχει κάνει ότι είναι δυνατόν όσον αφορά την υδροδότηση του πάρκου που είναι προβληματική αλλά η προσπάθεια σκοντάφτει στις μακροχρόνιες διαδικασίες που είναι υποχρεωτικές από το νόμο. Επίσης, κατηγορεί το Δήμο Ιλίου ότι όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται πραγματικά επειδή αρνείται να συμμετάσχει στις διαδικασίες του φορέα αλλά δημιουργεί και πρόσθετες δυσκολίες.
Ο Υπουργός από τη μεριά του, χωρίς να υποτιμά τις προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια, διαφωνεί με το μοντέλο διαχείρισης του πάρκου και ξεκαθαρίζει ότι αυτή η κατάσταση θα τερματιστεί. «Οι εγκαταλελειμμένες λίμνες με τα ψόφια ψάρια, η δυσοσμία από τα κανάλια, οι σπασμένες λάμπες, η απουσία φύλαξης, οι συλλογικότητες που έχουν κάνει κατάληψη σε τμήμα του πάρκου συνθέτουν μια αρνητική εικόνα όχι αντάξια όσων το οραματίστηκαν.» ανέφερε ο κ. Χατζηδάκης. Τη μετάφραση όλων αυτών των απόψεων θα τη κάνουμε παρακάτω.
Φρεσκοβαμμένα με φωτεινά χρώματα και καλοσυντηρημένα τα κτίρια που χρησιμοποιούνται από ιδιώτες μέσα στο πάρκο. Καθαρό αλλά απελπιστικά παρακμιακό το υπόλοιπο κομμάτι που διαχειρίζεται ο φορέας. Πες με καχύποπτο αλλά μήπως είναι σκόπιμα άδειο το κανάλι; Μήπως σκόπιμα είναι γεμάτη σκουπίδια η λίμνη όπου οι πάπιες, οι κυπρίνοι και οι νεροχελώνες συνωστίζονται ασφυκτιώντας μέχρι θανάτου; Στην ανατολική πλευρά του πάρκου ο πολυχώρος με τα σινεμά, τις καφετέριες και τα καταστήματα προσφέρει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες σε αυτούς που διασκεδάζουν εκεί, κάτω από το προστατευτικό, σχεδόν μητρικό, βλέμμα της εταιρείας security που έχει αναλάβει την παροχή υπηρεσίας. ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Το λέει συνέχεια και ο πρωθυπουργός. ΑΣΦΑΛΕΙΑ στα ελληνικά, SECURITY στα αγγλικά.
Το πάρκο είναι ο μοναδικός ελεύθερος χώρος στη περιοχή μας. Υπάρχει και το Ποικίλο Όρος, βέβαια όπου και εκεί μπορείς να κάνεις μια ξέγνοιαστη βόλτα εάν θέλεις να έχεις και μια αίσθηση ορεινής μικροπεριπέτειας. Το πάρκο, όμως, είναι πιο βολικό και εύκολο για οικογενειακές βόλτες. Βόλτες που δεν κοστίζουν τίποτα σε κανένα, δηλαδή βόλτες δωρεάν. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Τίποτα δεν πρέπει να είναι δωρεάν.
Αφού τίποτα άλλο δεν είναι δωρεάν, γιατί να είναι δωρεάν ο χώρος; Πρέπει να δεσμευτεί πάση θυσία. Ο χώρος πρέπει να παράγει κέρδος. Πρέπει να είναι προϊόν προς κατανάλωση όπως και ο ελεύθερος χρόνος. Μεγάλη μπίζνα ο ελεύθερος χρόνος.
Υπάρχει στην κοινωνία μας ελεύθερος χρόνος χωρίς κατανάλωση; Πρέπει να βλέπουμε τον ελεύθερο χρόνο σε σχέση με το πορτοφόλι μας. Αυτοί που δεν έχουν πορτοφόλι, καλά να πάθουν. Ας πρόσεχαν.
Στη φύση, το πορτοφόλι δεν λέει τίποτα. Στο πορτοφόλι, όμως, η φύση λέει πολλά. Από τις φωτιές στον Αμαζόνιο και στην Αφρική μέχρι τις φωτιές στην Εύβοια και στο Μάτι, από τις χωματερές στη Φυλή ή την επέκταση στο Μουσαμά, τις πλημμύρες στη Μάνδρα και τη καταστροφή στις Σκουριές, όλα γίνονται για το κέρδος. Νομίζετε ότι το πάρκο είναι εξαίρεση;
Το είπε και η καγκελάριος στον πρωθυπουργό μας. Πρέπει να διευκολυνθούν οι επενδύσεις σε σχέση με την πράσινη ενέργεια, τους πόρους και τη διαχείριση των σκουπιδιών. Πρέπει η καπιταλιστική κερδοφορία να ξαναβρεί το νόημα της. Πόσα παραπάνω αυτοκίνητα, παπούτσια, τηλεοράσεις ή ρούχα να φτιάξουν; Η επέκταση επιβάλλει τη δέσμευση χώρων που από μόνοι τους δεν παράγουν και δεν προωθούν τη κατανάλωση. Πρέπει το λίγο χρήμα που σου απομένει, στο λίγο χρόνο που σου αφήνουν ελεύθερο, να το επιστρέφεις μέσα από την κατανάλωση.
Πρέπει, λοιπόν, να μάθουμε και το Πάρκο να το καταναλώνουμε. Αυτή τη γνώση μπορεί να μας τη προσφέρει μόνο ο ιδιωτικός τομέας, η ανάπτυξη.
Πρέπει να πειστούμε ότι το μέλλον είναι εταιρικό, ότι η κοινωνία είναι εταιρική όπως, άλλωστε, δείχνει το πιλοτικό Νιάρχος, το Ελληνικό, το Φαληρικό Δέλτα, η εξαγγελία για το Τατόι και ακολουθεί η Πάρνηθα, ο Όλυμπος, το πάρκο Γουδή, το νερό, ο αέρας, ο πλανήτης Άρης, ο παράδεισος και η κόλαση. Τα δυο τελευταία παίζουν, βέβαια, και σε άλλο ταμπλό αλλά καλά να είναι η συνδιαχείριση θα τα βρούμε. Όλοι οι καλοί χωράμε. Υπάρχει, άλλωστε, και ο κατάλληλος όρος, ΣΔΙΤ. Το Δημόσιο παραχωρεί, ο Ιδιώτης εκμεταλλεύεται, εμείς πληρώνουμε. Να’ ναι καλά οι άνθρωποι που μας βάζουν και εμάς να συμμετέχουμε.
Υ.Γ.:
Έγινε και μια νύξη για συλλογικότητες που παράνομα η έστω άτυπα υπάρχουν μέσα στο πάρκο. Δεν κατάλαβα σε τι αναφέρονται, στον ΑΓΡΟ ή στο ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ; Οι πρώτοι καλλιεργούν και προτείνουν ένα εναλλακτικό τρόπο σκέψης και ζωής. Οι δεύτεροι διοργανώνουν εκδηλώσεις, συναυλίες και διδακτικά εργαστήρια. Έχουν και δεύτερο μαγαζί στην Αθήνα. Αυτοί οι δεύτεροι σε πιο νομικό καθεστώς ανήκουν; Μήπως είναι απόγονοι του Σερπιέρι ή της Βασιλίσσης; Αυτοί του ΑΓΡΟΥ σίγουρα δεν είναι.
Τ.Τ.
