It's just the cost of doing business…. ή αλλιώς αυτός είναι ο καπιταλισμός
Στις 3 Φεβρουαρίου ένα τρένο της Norfolk Southern Railway εκτροχιάστηκε στην πόλη της Ανατολικής Παλαιστίνης, 5000 κατοίκων, του Οχάιο των ΗΠΑ, απελευθερώνοντας 3 τόνους υγρού χλωραιθένιου (το οποίο χρησιμοποιείται σε κατασκευή αμαξιών και πλαστικών σωλήνων), οι οποίοι πήραν φωτιά λόγο της ταχύτητας του εκτροχιασμού. Εδώ και δύο εβδομάδες τα εγχώρια και ξένα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχουν μεταδώσει τίποτα πέρα από το γεγονός του εκτροχιασμού και υπάρχει λόγος για αυτό. Η πραγματική εικόνα είναι φρικτή πράγμα που δείχνει πώς το σύστημα αδιαφορεί για την αξία της ανθρώπινης ζωής το οποίο διψά για κέρδη, γι’ αυτό και γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια συγκάλυψης μιας τεράστιας ανθρωπιστικής και οικολογικής καταστροφής.
Ας κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή για να
δούμε πως φτάσαμε ως εδώ. Οι εταιρίες σιδηρόδρομων, μεταξύ αυτών και η Norfolk Southern, δημιούργησαν λόμπι κατά τη προεδρία του Trump, ενάντια στον εκσυγχρονισμό των μέτρων ασφαλείας που απαιτούσαν τα
συνδικάτα των εργαζομένων, τα οποία μέτρα έχουν να αναβαθμιστούν από το 1870.
Τα συνδικάτα, επίσης, ζητούσαν περισσότερα άτομα ανά βάρδια, ώστε να μην
λειτουργούν τα τρένα με “πληρώματα-σκελετούς”, καθώς και έξτρα μέρες
αναρρωτικής άδειας για να μπορούν να αποδίδουν καλύτερα. Οι εταιρίες απάντησαν
στα αιτήματά τους με περικοπές σε μισθούς και με αύξηση του ωραρίου εργασίας σε
10 και 12 ώρες. Όταν οι εργαζόμενοι δεν άντεξαν άλλο τις αντίξοες συνθήκες
αυτές, οργάνωσαν μια γενική απεργία την οποία ο τωρινός πρόεδρος της Αμερικής
Τζο Μπάιντεν, ο αυτοαποκαλούμενος “φιλο-συνδικαλιστής”, εμπόδισε με την απειλή
της επιστράτευσης.
Οι εταιρίες υγρών καυσίμων έκανα λόμπι από μεριάς
τους και απέτρεψαν την θέσπιση νόμου που θα ανάγκαζε εταιρίες όπως την Norfolk Southern να λαμβάνουν επιπλέον μέτρα προστασίας για την
μεταφορά εύφλεκτων υλικών υψηλού κινδύνου 2, έναντι των βαγονιών που
χρησιμοποιούσαν, τα οποία, σύμφωνα με άτομα που δούλευαν στην εταιρία, δεν ήταν
κατάλληλα ούτε για την μεταφορά νερού λόγω της κακής τους συντήρησης. Με όλα
αυτά ίσως να συλλογιζόταν κάποιος ότι το ατύχημα ήταν αναπόφευκτο. Πάραυτα 2
ώρες πριν, εργαζόμενοι της Norfolk Southern ενημέρωσαν την εταιρία ότι ένα από τα βαγόνια τους
είχε υπερθερμανθεί κατά την μεταφορά και υπήρχε κίνδυνος ατυχήματος εάν δεν
γινόταν άμεση επισκευή, στο οποίο η εταιρία απάντησε ότι δεν υπήρχε χρόνος για
επισκευές και τους είπε να συνεχίσουν.
Ας πάμε στο τώρα και να δούμε την πραγματική
εικόνα του συμβάντος. Δεν θα ήταν άστοχη η
παρομοίωση του με ένα σύγχρονο Τσερνόμπιλ. Η έκρηξη των χημικών απελευθέρωσε
ένα μαύρο νέφος το οποίο καλύπτει ακτίνα 220 χιλιομέτρων από το σημείο του
εκτροχιασμού. Μερικές ώρες μετά την εξάπλωση του νέφους όλα τα ζώα σε ακτίνα 80
χιλιομέτρων πέθαναν στιγμιαία, λόγω έλλειψης καθαρού ποσίμου νερού και μόλυνσης
του αέρα. Βεβαία σε αντίθεση με το Τσερνόμπιλ μόλις δυο μέρες μετά την εκκένωση
της πόλης, είπαν στους κατοίκους να γυρίσουν στα σπίτια τους και η Norfolk Southern έδωσε το ποσό των 5 δολαρίων ανά κάτοικο ως
αποζημίωση. Ταυτόχρονα ο κρατικός μηχανισμός συνέλαβε έναν δημοσιογράφο που
είχε πάει στην στον τόπο του ατυχήματος για να κάνει ρεπορτάζ για το συμβάν και
εμπόδισε άλλους δημοσιογράφους από το να πλησιάσουν. Δεν θα δούμε βέβαια σειρά
στο Netflix για όλα αυτά, όπως το «Τσέρνομπιλ», καθώς δεν
αποτελούν καλή προπαγάνδα ενάντια της Σοβιετικής Ένωσης αλλά ενάντια του
καπιταλισμού και της αέναης διψάς του για κέρδη με κάθε κόστος.
Θ. Ζ-Β.