Κάτω τα χέρια από το πάρκο Τρίτση
Το
"πάρκο Τρίτση" για πολλά
χρόνια ρημάζεται, απαξιώνεται και τεμαχίζεται για να δοθεί στον κάθε λογής
ιδιώτη με τη συμμετοχή ή όχι του δημοσίου, μικρό ή μεγάλο κομμάτι του.
Ταυτόχρονα η διοίκησή του αλλάζει, μετασχηματίζεται, πέρασε από πολλούς και διάφορους για να
καταλήξει στην Περιφέρεια Αττικής. Τόσο ο "φορέας διαχείρισης" του
πάρκου όσο και οι κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,ΝΔ), αλλά και οι δημοτικές
αρχές και οι περισσότερες δημοτικές παρατάξεις όλοι λένε ότι πασχίζουν για την
αξιοποίηση του πάρκου.
Κοινός παρονομαστής όλων αυτών είναι
η λεγόμενη "ανταποδοτικότητα" του πάρκου. Δηλαδή το πάρκο για να
συνεχίσει να υπάρχει πρέπει να βγάζει κέρδη. Για αυτό το λόγο έχουν παραχωρηθεί
προς «αξιοποίηση» κομμάτια του, όπως ο
πολυχώρος με τα σουπερμάρκετ και τα σινεμά στη Λ. Δημοκρατίας, η παραχώρηση
κομματιών σε ταβέρνες και καφετέριες, "το Κέντρο της Γης" και άλλα.
Η προηγούμενη διοίκηση του φορέα επί
κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) συνέχισε την ίδια πολιτική κρυμμένη πίσω την «κοινωνία των πολιτών» ενώ έκανε
προσπάθεια για εγκατάστασης "Μονάδας Επεξεργασίας Υγρών Αποβλήτων"
από την ΕΥΔΑΠ στο χώρο του πάρκου. Προσπάθεια που δεν υλοποιήθηκε εξαιτίας και
της κινητοποίησης των κατοίκων.
Η διοίκηση της Περιφέρειας (ΝΔ),
με τα έργα συντήρησης που πραγματοποιούνται, από τη μία θέλει να ρίξει στάχτη
στα μάτια του λαού, από την άλλη θέλει να κάνει το προϊόν πιο ελκυστικό στους «επενδυτές».
Χωρίς καμία ντροπή φέρνει νέες προτάσεις για περεταίρω παραχωρήσεις τμημάτων σε
ιδιώτες για εκμετάλλευση. Παραχωρήσεις που θα αλλοιώσουν ακόμα περισσότερο το
χαρακτήρα του πάρκου, μετατρέποντας τον ελεύθερο χώρο σε «θεματικό πάρκο» που ο
επισκέπτης θα πρέπει να πληρώνει για κάθε δραστηριότητα.
Για όλους αυτούς, η ανάγκη του λαού για ελεύθερους χώρους δεν είναι
¨ανταποδοτική" αλλά μια παράλογη απαίτηση. Τα δικά μας συμφέροντα είναι
ακριβώς στην αντίπερα όχθη από τα δικά τους. Εμείς θέλουμε ένα πάρκο με ελεύθερη πρόσβαση για το λαό. Στο
οποίο θα μπορούν να παίζουν ελεύθερα χωρίς φόβο τα παιδιά μας. Στο οποίο θα
μπορούν να περπατάνε οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας. Που θα μπορούμε να
ξαποσταίνουμε από τα ατελείωτα προβλήματά μας και τις ατελείωτες ώρες δουλειάς
οι εργαζόμενοι. Να ανασυγκροτούν τις δυνάμεις τους οι άνεργοι και τα φτωχά
λαϊκά στρώματα των συνοικιών μας που δεν έχουν δυνατότητα στην αναψυχή, την
ανάπαυση και τις διακοπές. Ένα πνεύμονα πρασίνου που θα επουλώνει τις πληγές της
ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ατελείωτης βαβούρας. Θέλουμε πάρκο ελεύθερο χώρο και για τις επόμενες γενιές.
Όλα τα παραπάνω είναι ζητήματα που τα
γνωρίζουν οι «από πάνω», δεν έχουν
ανάγκη από «νέες» προτάσεις και «φρέσκιες» ιδέες, από τους «από κάτω» για την καλύτερη
λειτουργία του πάρκου. Αλλά είναι αντικείμενο αντίστασης στις κάθε φορά
επιλογές του συστήματος και διεκδίκησης με μαζική συμμετοχή του λαού της
περιοχής μας και των γύρω περιοχών.
Η κατεύθυνση της ΜΑΖΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ, του ΑΓΩΝΑ, της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και της ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ είναι ο δρόμος που οφείλουμε να προτείνουμε στο
λαό. Ειδικά σήμερα που ο λαός μας με τις μεγάλες κινητοποιήσεις με αφορμή το
συστημικό έγκλημα στα Τέμπη θέλει να
παλέψει για μια ζωή με δικαιώματα. Έτσι λοιπόν μαζί με τους αγώνες ενάντια στον
Πόλεμο την ακρίβεια την φτώχεια και την ανεργία πρέπει να παλέψει και για:
Πάρκο πνεύμονας πρασίνου χωρίς κατατμήσεις και
παραχωρήσεις σε ιδιώτες, ΜΚΟ, δήμους.
Πάρκο με Ελεύθερη πρόσβαση - συντηρημένο και καθαρό- για όλους τους κατοίκους χωρίς καμία προϋπόθεση.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με όλα τα εργασιακά
δικαιώματα για την συντήρηση του Πάρκου.
