Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη!

Τη λένε ΕΚΕ δηλαδή εταιρική κοινωνική ευθύνη. Είναι στην πρώτη γραμμή του μάρκετινγκ των εταιρειών τα τελευταία χρόνια και με πολύ πετυχημένο και ύπουλο τρόπο διαχειρίζεται ποιους άλλους; Εμάς.

Ας σκεφτούμε λοιπόν γιατί μια εταιρεία μπορεί να διαθέτει κοινωνική ευθύνη. Ας μεταφράσουμε την φράση και ας την κάνουμε κοινωνικό-οικονομικό κέρδος, που και αυτό μεταφράζεται με τη σειρά του σε κοινωνικό έλεγχο. Για την εταιρεία υπέρτατος σκοπός είναι η συνεχής επέκτασή της και η διεύρυνση των καταναλωτών των προϊόντων της. Σύμφωνα με τις δικές τους στατιστικές η αύξηση πωλήσεων μετά την εφαρμογή της κοινωνικής ευθύνης, φτάνει μέχρι και το 55%. Αυτό είναι όμως ένα ενδιάμεσο όφελος.

Η βασική μακροπρόθεσμη επιδίωξη είναι η αντικατάσταση των θεσμών και των συνεκτικών ιστών από τις εταιρείες οι οποίες θα έχουν την απόλυτη εξουσία να διαχειρίζονται τις συνειδήσεις έτσι και αλλιώς θα τις έχουν σταδιακά αφομοιώσει. Οι εταιρείες θα είναι το μοναδικό σημείο προσδιορισμού των συνειδήσεων. Αυτά ήδη συμβαίνουν. Ο βομβαρδισμός καθημερινά με το συγκεκριμένο επίμονο μήνυμα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ανελέητος και αδιάλειπτος. Δεν υπάρχει ούτε μια εταιρεία χωρίς κοινωνικό πρόσωπο.

Δουλέψτε τώρα που μπορείτε!

Δουλέψτε τώρα που μπορείτε! Όταν πεθάνετε θα είναι αργά! Θα έχετε χάσει την ευκαιρία! Τέτοιες ευκαιρίες μόνο στη ζωή δίνονται, όχι στο θάνατο. Πάνε αυτά που ξέρατε.
Να τρέχετε το πρωί να προλάβετε το λεωφορείο, να στριμώχνεστε στη ξινισμένη μασχάλη του διπλανού. Τέλος η απόλαυση.

Δεν έχει πια προϊστάμενο να σε πρήζει επειδή θέλει μεγαλύτερη απόδοση για χάρη του αφεντικού.
Τέλος οι γκρίνιες για τους συναδέλφους που δε δουλεύουν και σε φορτώνουν παραπάνω δουλειά. Πάει και αυτό. Στον βρόντο.

Όχι πια super market. Τέλος το ψάξιμο στα ράφια για προσφορές στα προϊόντα που κοντεύουν να λήξουν και σ’ αυτά με τα πολλά έψιλον. Τέλος στην Bonus card που σου ’κανε δώρο το μαγαζί επειδή είσαι τακτικός πελάτης, για να ’χεις και συ μια ανταπόδοση στην κατανάλωση. Ούτε μέτοχος να ‘σουν. Άτυχος μια ζωή. Πάει κι αυτό.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠ’ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

Πίσω απ΄ την επίφαση δημοκρατικότητας του νόμου «Κλεισθένη» με την «απλή αναλογική», κρύβεται η ίδια η αντιδημοκρατική ουσία του αστικού κράτους και των μηχανισμών του. Έτσι, σύμφωνα και με τις εγκυκλίους που εξέδωσε το υπουργείο Εσωτερικών, μπαίνουν μεταξύ άλλων, με κάθετο τρόπο μια σειρά όροι για να συμμετάσχει κάποιο σχήμα στις τοπικές εκλογές. Όροι που έρχονται να χτυπήσουν τη δυνατότητα συμμετοχής σε λαϊκές Οργανώσεις και συλλογικότητες που θέλουν να υπηρετήσουν και μ΄ αυτή τη συμμετοχή, το λαό, κόντρα σε κρατικές παρεμβάσεις και σε «από κοινού» διαχείριση με το κράτος.

• Απαιτούν έτσι, ελάχιστο αριθμό υποψηφίων, σύμφωνα με τον αριθμό των εδρών του δημοτικού συμβουλίου (41 στους Αγίους Αναργύρους - Καματερό), αποκλείοντας τη συμμετοχή σε συλλογικότητες που δε μπορούν να τον συγκεντρώσουν. Γιατί άραγε να αποκλείεται η παρέμβαση και με ψηφοδέλτιο σ’ ένα δυναμικό ανθρώπων που παλεύουν στη γειτονιά για τα λαϊκά προβλήματα, και που μην ανήκοντας σε καθεστωτικές δυνάμεις και μηχανισμούς, δε συγκεντρώνουν τον αριθμό αυτό; Γιατί υποχρεώνουν τους κατοίκους μιας περιοχής μέσω της αναγκαστικής μεταδημότευσης να αφήνουν τις γειτονιές τους και να μην δραστηριοποιούνται εκεί που ζουν και βιώνουν άμεσα τα προβλήματα; ΩΡΑΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, και μάλιστα στο όνομα της απλής αναλογικής!!!!

«ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στους Αγ. Αναργύρους και στο Καματερό»

Ο λαός των Αγίων Ανάργυρων και του Καματερού (ενιαίος Δήμος, εδώ και αρκετά χρόνια μετά την παρέμβαση της κεντρικής κρατικής εξουσίας) έχει μακρά παράδοση αγώνων σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν τη ζωή του. Ενδεικτικά και μόνο, αναφέρουμε τους πιο σημαντικούς. Την κινητοποίηση των κατοίκων για την υπογειοποίηση του προαστιακού, τον αγώνα για την απομάκρυνση της λυματολάσπης από την χωματερή των Α. Λιοσίων και την απομάκρυνση της ίδιας της χωματερής. Τις κινητοποιήσεις ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ, ενάντια στην εισφορά γης στους κατοίκους του Καματερού, τις κινητοποποίησεις ενάντια στα ΔΙΟΔΙΑ και τις κινητοποιήσειςς κατοίκων για την απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας μέσα στην πόλη μας. Την υπεράσπιση του Πάρκου Τρίτση ως χώρο ελεύθερο για όλο τον λαό.

Μας καλούν στην κατηφόρα της υποταγής. Να συναντηθούμε στους Δρόμους της Αντίστασης

Πάνε οι εποχές που το σύστημα αναγκαζόταν να τάζει (έστω και ψεύτικα) ένα καλύτερο αύριο, χωρίς φτώχεια, ανεργία, πολέμους. Τώρα μας καλεί να είμαστε ευχαριστημένοι αν έχουμε μηνιάτικο 300 ευρώ ή αν πάρουμε μια πενιχρή σύνταξη οι μεγαλύτεροι. Μας καλεί να λέμε ευχαριστώ για τις ελεημοσύνες που «παρέχουν» οι κυβερνήσεις τα κόμματα εξουσίας, οι περιφέρειες και οι δήμοι, μέσω συσσιτίων, «κοινωνικών παντοπωλείων» και «αλληλέγγυων φροντιστηρίων», αντικαθιστώντας κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών στο εισόδημα, στην περίθαλψη και την παιδεία. Μας καλούν να συναινέσουμε στην καταστροφή του περιβάλλοντος κάτω από την ανάγκη μεγιστοποίησης των κερδών των λίγων και την ίδια ώρα κλείνουν τα φώτα μια ώρα για να… υπερασπιστούν το κλίμα. Μας καλούν σε υποταγή και μας υπόσχονται κόλαση!

ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ: Για αυτούς το κόστος του πάρκου είναι ασύμφορο. Για την πολιτική τους, η χρηματοδότηση του πάρκου είναι χαμένα χρήματα.

Υπάρχει δίπλα μας ένας χώρος πρασίνου το "πάρκο Τρίτση" που τα τελευταία χρόνια ρημάζεται, απαξιώνεται και τεμαχίζεται για να δοθεί στον κάθε λογής ιδιώτη με τη συμμετοχή ή όχι του δημοσίου, μικρό ή μεγάλο κομμάτι του. Ταυτόχρονα αλλάζει, μετασχηματίζεται και διεκδικείται η διοίκησή του από πολλούς και διάφορους.

Τόσο ο "φορέας διαχείρισης" του πάρκου όσο και οι δημοτικές αρχές και οι περισσότερες δημοτικές παρατάξεις αλλά και οι κυβερνήσεις, όλοι λένε ότι πασχίζουν για να κάνουν το πάρκο χώρο φιλόξενο για το λαό της περιοχής.

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΡΟΜΟ... ΔΡΟΜΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

Δικαίωμα ψήφου στους νέους 17 ετών έδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις επερχόμενες εκλογές. Προσπαθεί έτσι να συνεχίσει να μας πουλάει ένα δήθεν δημοκρατικό προφίλ, ότι θέλει τάχα να έχει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος δικαιώματα, ότι σκέφτεται τη νεολαία και άλλα τέτοια αριστερά.

Μα είναι κακό, θα ρωτούσε κάποιος, να ψηφίζει η νεολαία; Όχι, κακό δεν είναι, θα λέγαμε εμείς. Είναι, όμως, χυδαία υποκριτικό να καλεί η κυβέρνηση τη νεολαία «να πάρει τη ζωή της στα χέρια της», υποστηρίζοντας πως σε αυτό στοχεύει η αλλαγή του κατώτατου ορίου ηλικίας στο δικαίωμα ψήφου. Μας δίνει, λοιπόν, η κυβέρνηση δικαίωμα ψήφου. Φροντίζει, όμως, την ίδια ώρα να μας παίρνει με το άλλο χέρι μία σειρά από άλλα δικαιώματα. Μη μας πέσουν και πολλά και δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε την τόση ελευθερία...

Οι καλύτεροι διαχειριστές της ζωής μας είμαστε εμείς οι ίδιοι

Όσοι ζούμε στους Αγίους Αναργύρους και στο Καματερό είμαστε κατά κύριο λόγο άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου. Ζούμε από τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας, από τα εισοδήματα που μπορεί να μας επιφέρει κάποιο ελεύθερο επάγγελμα.

Υποστήκαμε τα τελευταία χρόνια τη δραστική μείωση των εισοδημάτων μας κι ας δουλεύουμε περισσότερο απ’ ότι τα προ της κρίσης χρόνια. Πολλοί από εμάς μείναμε χωρίς δουλειά για αρκετά μεγάλο διάστημα αν όχι μόνιμα. Αντί να ζούμε αξιοπρεπώς είμαστε αναγκασμένοι να στριμώχνουμε τα έξοδά μας σε μισθούς και συντάξεις πείνας ή ακόμη χειρότερα να ζούμε με διάφορα επιδόματα – ελεημοσύνες που σκαρφίζεται η κυβέρνηση μήπως και τα βγάλουμε πέρα με την καθημερινότητα, τους λογαριασμούς, τα δάνεια, τους φόρους, μήπως και μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες των παιδιών μας.

ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ...

Ξέρεις πως είναι να βομβαρδίζουν το σπίτι σου, τη γειτονιά σου για τα συμφέροντα των μεγάλων της γης;

Ξέρεις πως είναι να ξεριζώνεσαι από τη χώρα σου και να παλεύεις για να γλιτώσεις εσύ και η οικογένειά σου από έναν πόλεμο που σου φέρανε;

Ξέρεις πως είναι να αναγκάζεσαι να φύγεις με την ελπίδα να ξεφύγεις από τη φτώχεια και την ανέχεια που περνάνε στις πλάτες σου;

Ξέρεις πως είναι να θαλασσοπνίγεσαι στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου, να περπατάς μερόνυχτα μέσα στο κρύο πεινασμένος, κουρασμένος μπας και σωθείς;

Είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.

Είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Αυτοί που τους λείπουν όσα λείπουν και σε εσένα. Αυτοί που δεν έρχονται για να λύσουν τα προβλήματα για χάρη σου αλλά είμαστε αυτοί που προσπαθούν να τα λύσουν μαζί σου. Δεν είμαστε επώνυμοι. Δεν έχουμε προϋπηρεσία σε θέσεις κύρους και εξουσίας, δηλαδή είμαστε εσύ.

Είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο που βγάζουν καθημερινά τα σκουπίδια στον κάδο, που μένουν άνεργοι, που προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσα από τη διαρκή και καθημερινή παρουσία τους στους χώρους που η κοινωνία πάσχει. Είμαστε αυτοί που ξέρουν ότι τα δικαιώματα δεν κερδίζονται όταν κάποιος τα παραχωρεί αλλά όταν κάποιος τα διεκδικεί. Η κοινωνία μας, Άγιοι Ανάργυροι και Καματερό, εδώ που βρίσκεται, στην άκρη της πόλης, μοιάζει να είναι πολύ μακριά από αυτό που θα έλεγε κανείς «κέντρο». Είναι όμως το κέντρο της δικής μας ζωής, το κέντρο των δικών μας αγωνιών που όπως βλέπετε και τριγύρω σας, δεν τις ενστερνίζεται κανείς.

Χωματερή - Διαχείριση σκουπιδιών

Η χωματερή των Α. Λιοσίων που όχι τυχαία βρίσκεται διπλά μας για πάνω από 60 χρόνια αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για το περιβάλλον αλλά και για όλους τους κατοίκους της περιοχής. Εδώ και χρόνια είναι να φύγει αλλά παραμένει και επεκτείνεται αυξάνοντας τους κινδύνους για όλη την περιοχή. Το ρήγμα που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2018 αποτελεί προειδοποίηση για το τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον…

Δεν είναι τυχαίο γιατί το σύστημα του κέρδους της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης που κυριαρχεί στη χώρα μας αποφασίζει με κριτήρια που είναι καθαρά ΤΑΞΙΚΑ. Απλά στόχο έχει την μεγιστοποίησή του κέρδους σε βάρος των εργαζόμενων συνολικά αλλά και των φτωχότερων περιοχών της Δυτικής Αττικής. Δεν είναι λίγοι οι αγώνες των κατοίκων τις περιοχής ενάντια στην ύπαρξη της χωματερής τις προηγούμενες δεκαετίες. Κορυφαία στιγμή ο αγώνας τους ενάντια στην μεταφορά της λυματολάσπης την προηγούμενη δεκαετία που κατάφερε να σταματήσει την μεταφορά της στη χωματερή αλλά δεν κατάφερε να πετύχει το κλείσιμο της χωματερής.