ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ - ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΓΑΛΗΝΙΑ.... ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ!!
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ!!

Τους τελευταίους 7 μήνες η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει ‘θωρακίσει’ το σύστημα υγείας και φροντίζει για την ασφάλειά μας. Τα διαγγέλματα της κυβέρνησης, τα καθοδηγούμενα επιστημονικά δεδομένα, τα δελτία ειδήσεων και η αστυνομική βία δεν μπόρεσαν να κρύψουν αυτό που ο κάθε εργαζόμενος ζει καθημερινά.

Τα κρούσματα είναι χιλιάδες, οι νεκροί εκατοντάδες, τα νοσοκομεία είναι ασφυκτικά γεμάτα και αντί να ανοίξουν νέες ΜΕΘ και να προσλάβουν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό ακυρώνουν το 80% των χειρουργείων αφήνοντας τους φτωχούς να πεθαίνουν αβοήθητοι και όσους αντέχουν οικονομικά να οδηγούνται στα ιδιωτικά νοσοκομεία.

Οι άνεργοι συνεχώς αυξάνονται και οι περισσότεροι από αυτούς δεν δικαιούνται ούτε τα ψεύτικα επιδόματα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός. Αντί να δώσουν επίδομα ανεργίας σε όλους τους άνεργους χωρίς διακρίσεις επιδοτούν το μεγάλο κεφάλαιο με νέο νόμο που διαλύει το 5νθήμερο-8ωρο, καθιερώνει την απλήρωτη υπερωρία, μέχρι και 2 ώρες ημερησίως και την αντικαθιστά με άδεια ή ρεπό ή μείωση των ωρών εργασίας, μία άλλη εργάσιμη μέρα.

Τα σχολεία άνοιξαν χωρίς καμία προετοιμασία, με υπεράριθμα τμήματα, ελλείψεις καθηγητών και καθαριστριών και αντί να βρει επιπλέον αίθουσες και να κάνει προσλήψεις στοχοποίησε, χτύπησε, συνέλαβε, φυλάκισε και θα δικάσει τους μαθητές που διεκδικούσαν ασφαλή σχολεία.

Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι ασφυκτικά γεμάτα και αποτελούν υγειονομικές βόμβες. Ο πρωθυπουργός στο τελευταίο διάγγελμα μας είπε ότι δεν μπορεί να “γεννήσει” λεωφορεία επιβεβαιώνοντας ότι οι υποσχέσεις για αγορά λεωφορείων και προσληψεις οδηγών ήταν απλώς ψέμα.

Με αυτά τα δεδομένα φτάσαμε στη 2η απαγόρευση κυκλοφορίας, επίσημα για τρεις εβδομάδες, ανεπίσημα δεν ξέρουμε για πόσο. Η κυβέρνηση μας καλεί να δώσουμε ενωμένοι τη μάχη απέναντι στην πανδημία. Ενωμένοι οι χορτάτοι με τους πεινασμένους; αυτοί που αν αρρωστήσουν θα έχουν γιατρούς και ΜΕΘ ενωμένοι με αυτούς που θα πεθαίνουν αβοήθητοι στα ράντζα των νοσοκομείων ή στο σπίτι τους; Αυτοί που δεν θα έχουν φαγητό και ζέστη αυτό το χειμώνα ενωμένοι με αυτούς που θα περάσουν την καραντίνα σε ζεστές βίλες; Μα τί ενώνει όλους αυτούς για να τους ενώσει και η πανδημία;

Το μόνο που υπάρχει ανάμεσα σε αυτούς τους δυο κόσμους είναι η αδικία και η εκμετάλλευση. Κυβέρνηση, κράτος και μεγάλο κεφάλαιο χρησιμοποιούν την πανδημία για να ξεζουμίσουν ακόμη περισσότερο τα λαό, τους εργαζόμενους, τους νέους. Νύχτα και μέρα δουλεύουν όλοι αυτοί για να ψηφιστούν οι νόμοι που απαγορεύουν τις διαδηλώσεις και τις απεργίες, ανατρέπουν τα εργασιακά δικαιώματα, καταργούν το οκτάωρο, οδηγούν στην πτώχευση και θα ξεσπιτώνουν σε λίγους μήνες αυτούς που έχουν μείνει άνεργοι (πτωχευτικός νόμος).

Όποιος εκφράζει διαφωνία για τα μέτρα είναι άσχετος και “ψεκασμένος”. Όποιος διαμαρτύρεται και διεκδικεί είναι εχθρός της “δημοκρατίας” τους και αντιμετωπίζεται με αστυνομική και κρατική βία.

Που θα πάει αυτό; Για πόσο ακόμα θα το ανεχόμαστε;

Φτάνει πια! Πρέπει όλοι μαζί να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη ζωή!

Να διεκδικήσουμε:

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΣΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, ΣΧΟΛΕΙΑ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ – ΑΝΟΙΓΜΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΘ

ΜΑΖΙΚΑ ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!

ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ!

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΗΡΘΕ Η ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!!!

 Τον τελευταίο μήνα στην εκπαιδευτική κοινότητα επικρατούσε ένα αλαλούμ. Το απόλυτο χάος με τις ευλογίες του Υπουργείου Παιδείας. Απo την στιγμή που σταμάτησαν οι «κακές» καταλήψεις, ήρθε μια περίοδος όπου «έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα»..

Τμήματα έκλειναν, με τους μαθητές τους να μπαίνουν σε καραντίνα λόγω επιβεβαιωμένου κρούσματος κορονοϊού. Παιδιά έμπαιναν σε καραντίνα διότι οι γονείς τους ή τ’ αδέρφια τους είχαν νοσήσει από τον κορονοϊο. Μαθητές που είναι όλο το διάστημα σε καραντίνα γιατί ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Καθηγητές έμπαιναν σε καραντίνα γιατί έκαναν μάθημα στο τμήμα που είχε το κρούσμα. Καθηγητές που έμπαιναν σε καραντίνα γιατί το παιδί τους είχε νοσήσει. Καθηγητές που σε πολλές περιπτώσεις συμπληρώνουν ωράρια σε δύο, τρία ή και τέσσερα σχολεία.

Όλα αυτά τα σχολεία καλούνταν να αναπροσαρμόσουν τα δαιδαλώδη προγράμματα μαθημάτων, ανάλογα με την περίσταση. Τμήματα που έκαναν μάθημα τις μισές ώρες στο σχολείο και τις άλλες μισές πήγαιναν στο σπίτι τους για να κάνουν webex με τους καθηγητές που ήταν σε καραντίνα. Τμήματα που έκαναν 2 ώρες στο σχολείο, 1 ώρα κενό στον καθηγητή που ήταν σε καραντίνα, επειδή δεν μπορούσαν να πάνε σπίτι τους να κάνουν webex, διότι την επόμενη ώρα είχαν μάθημα με καθηγητή που ήταν στο σχολείο. Μεμονωμένοι μαθητές που ήταν σε καραντίνα εξαιτίας γονιού, έπαιρναν τα μαθήματα από συμμαθητές τους και κάποια από την eclass. Τμήματα που έμπαιναν εναλλάξ στην ίδια αίθουσα –στο τέλος όλο το σχολείο- όπου ήταν στημένο το μοναδικό laptop του σχολείου, το οποίο μπορούσε να υποστηρίξει webex για να κάνουν μάθημα με τον καθηγητή που ήταν σε καραντίνα.

Προσλήψεις καθηγητών με τρίμηνες συμβάσεις λόγω COVID-19, όπως τους ονόμασαν! Μετά το τρίμηνο βέβαια, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, ο COVID θα εξαφανιστεί, και τα κενά που καλύπτουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί θα εξαϋλωθούν!!!

Και σ’ όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και λειτουργικά κενά που υπάρχουν, δεκάδες ώρες διδασκαλίας χαμένες, εξαιτίας των προσλήψεων που δεν έχουν γίνει.

Δεν πιστεύω να ζαλιστήκατε!!! Μην ανησυχείτε. ΗΡΘΕ Η ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΟΛΑ. Τώρα όλοι, υγιείς και μη θα είναι στο σπίτι τους να κάνουν WEBEX. Λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Φρόντισε η κυβέρνηση γι αυτό. Ή μήπως δεν λύθηκαν…

Ας πάρουμε την περίπτωση που μια οικογένεια έχει ένα, δύο ή τρία παιδιά στην Β΄θμια εκπαίδευση ή ένα παιδί μαθητή και έναν φοιτητή. Και ένας τουλάχιστον γονιός δουλεύει τηλε-εργασία. Πρέπει να είναι μαθηματικός κανείς να καταλάβει ότι αυτή η οικογένεια χρειάζεται τουλάχιστον μία έως πέντε ηλεκτρονικές συσκευές για να ανταποκριθεί σε όλα τα τηλε……..; Και βέβαια υπάρχει και το ενδεχόμενο –άκουσον άκουσον στον 21^ο αιώνα- να υπάρχουν οικογένειες χωρίς καμία ηλεκτρονική συσκευή συμβατή με όλη την τεχνολογία που απαιτείται, όπως επίσης και χωρίς ίντερνετ.

Σενάρια επιστημονικής φαντασίας και γρίφοι για δυνατούς λύτες θα μου πείτε. Δυστυχώς όμως αυτό είναι ένα κομμάτι του παραλόγου που καλείται ο λαός της χώρας μας ν’ αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα. Με άδεια νοσοκομεία από ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, άδεια όμως και από ασθενείς, επειδή έχει ανακληθεί το 80% των επεμβάσεων! Άδεια σχολεία από μαθητές και άδειοι χώροι εργασίας από εργαζόμενους. Εάν βρίσκεσαι με τον άλλον βρε αδερφέ, υπάρχει φόβος να ματιαστείς και να κολλήσεις κορονοϊό!!!!

Πόσο υποτιμούν την νοημοσύνη μας πια!!!

Η καραντίνα, λοιπόν, μάλλον δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά τα οξύνει. Πρέπει ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία να τελειώσει όλα αυτά τα τηλε….. Με την διεκδίκηση μιας ζωής με δικαιώματα! Γιατί διαφορετικά θα καταλήξουμε να τηλεντυνόμαστε και να τηλετρώμε.

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας;;;;

Τ.Β.

ΦΤΩΧΟΣ ...ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΑ

 Έχω το νόμο με το μέρος μου. Θα τρέξω να κάνω αίτηση πτώχευσης. Επιτέλους, μια φορά μετά από τόσα χρόνια θα μου φύγει το άγχος. Δεν θα χρωστάω πια τίποτα και σε κανέναν, θα είμαι λεύτερο πουλί που λέει και το τραγούδι. Νιώθω ήδη ασφαλής και απελευθερωμένος. Θα σηκώνω άνετα το τηλέφωνο χωρίς να φοβάμαι τον απειλητικό τόνο της φωνής του υπαλλήλου της εισπρακτικής του FUND που έχει αναλάβει την υπόθεση μου. Δε θα χαμηλώνω τον ήχο της τηλεόρασης , ούτε θα κλείνω τον αποροφητήρα, όταν χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας μήπως και είναι κανένας δικαστικός κλητήρας και θέλει να μου κάνει ακόμη μια επίδοση. Ας τη θυροκολλήσει. Δεν αντέχω κι άλλη επιτιμητική ματιά.

Επιτέλους θα μπορώ να παρκάρω το αυτοκίνητο μπροστά στο σπίτι και όχι δυο στενά πιο πάνω από το φόβο της προσπάθειας επανάκτησης από τη μάντρα που το αγόρασα και το χρωστάω. Δεν το έχω ασφαλισμένο, βέβαια, που να βρω τα λεφτά . Μόνο το παπάκι έχω ασφαλισμένο για να μπορώ να δουλεύω ντελίβερι, μαύρα, βέβαια, και ανασφάλιστα. Μη τα θέλουμε όλα δικά μας. Δε φτάνει που το αφεντικό μου δίνει δουλειά; Μου δίνει και μισό κοτόπουλο η ότι άλλο έχει περισσέψει το Σαββατόβραδο για το οικογενειακό τραπέζι της Κυριακής.

Δεν ήταν πάντα έτσι βέβαια. Αλλιώς ξεκίνησα. Είχα μπροστά μου ένα λαμπρό μέλλον. Δούλεψα πιστά και σεμνά για χρόνια, χτίζοντας τη θέση μου στη κοινωνία μακριά από απεργίες και κοινωνικές διεκδικήσεις. Φόραγα το κοστούμι κάθε πρωί και περήφανα κινούσα για τη δουλειά. Δεν ήμουν και εργάτης, βλέπεις, στέλεχος επιχείρησης ήμουν, όχι στέλεχος του ιού της γρίπης. Με παρακαλούσαν οι τράπεζες να μου δώσουν ζεστό χρήμα για να καλύψω τις άπλες ανθρώπινες καταναλωτικές ανάγκες που η αγορά δημιουργούσε. Τι θέλει στο κάτω-κάτω ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος; Να καταναλώνει και να είναι υγιής, για αυτό είχα και Ασφάλεια Ζωής.

Αυτά τέλειωσαν μια ωραία πρωία. Τα προσωπικά μου αντικείμενα με περίμεναν μέσα σε μια κούτα που την κρατούσε ο σεκιούριτι στην είσοδο της πρώην, πλέον, εργασίας μου. Την πήρα στα χέρια, κοίταξα μέσα και παραξενεύτηκα που τόσο εύκολα χώρεσαν τόσα χρόνια εκεί μέσα. Ούτε ευχαριστώ, ούτε καν φιλικό χτύπημα στον ώμο, μόνο μια κλωτσιά στον κώλο.

Μετά, εκεί που η αγαπημένη μου πράξη ήταν ο πολλαπλασιασμός, το έριξα στην αφαίρεση. Είχα τα δάνεια βλέπεις, έπρεπε να συνεχίσω να τα πληρώνω, δεν γινόταν αλλιώς. Άρχισα τα μείον, λοιπόν. Μείον το γυμναστήριο, μείον τα πάρτι των παιδιών, μείον οι διακοπές, μείον οι ταβέρνες με τους φίλους, άσε που κάποιοι από αυτούς έγιναν καπνός όταν τους ζήτησα δεύτερη φορά δανεικά, μείον μόνο μείον. Ήρθε κάποτε και η ώρα που δεν μπορούσα να πληρώνω ούτε τα δάνεια και άρχισα να σκύβω όλο και περισσότερο. Και τότε έγινε το θαύμα, η θεόσταλτη κυβέρνηση έφερε τον Πτωχευτικό Νόμο και θα σωθώ. Όλα αυτά τα βαρίδια που έχω φορτωθεί και με τραβάνε στον πάτο θα τα ξεφορτωθώ.

Κοιτάξτε τι θα γίνει. Μόλις κάνω την αίτηση θα μπορώ να μείνω στο σπίτι της τράπεζας σαν ενοικιαστής για δώδεκα χρόνια πληρώνοντας ενοίκιο. Θυμάστε τη ταινία 12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ; Μετά θα ξαναγίνω πελάτης. Ελεύθερος δεν θα είμαι ποτέ. Αυτά που έχω ήδη πληρώσει περασμένα-ξεχασμένα, πάνε στο ταμείο ανάκαμψης των τραπεζών, στο κουβά δηλαδή. Εάν τα καταφέρω και με μπόλικη ατομική ευθύνη, είμαι κύριος και τους πληρώνω, μετά από αυτά τα δώδεκα χρόνια θα κάτσουμε στο τραπέζι για να μου το ξαναπουλήσουν. Αυτοί που με κατάστρεψαν, θα με σώσουν. Φίνα.

Aς δώσουμε ένα παράδειγμα. Άνεργος 55 χρονών αδυνατεί να πληρώσει τις δόσεις του δανείων η των δανείων του. Κάνει την καρδιά του πέτρα και μπαίνει στο πτωχευτικό νόμο ελπίζοντας να μπορεί να πληρώνει το ενοίκιο για 12 χρόνια. Εάν τα καταφέρει, θα είναι 67 χρονών. θα πρέπει να ξανακάτσει στο τραπέζι για να ξαναγοράσει το σπίτι. Με τι κεφάλαιο; Με καινούργια δανεικά; Η τράπεζα δεν θα δεχτεί την αίτηση λόγω αφερεγγυότητας και έλλειψη χρονικού περιθωρίου για την αποπληρωμή. Κάπως έτσι από την πρώτη φτάνουμε στην τελευταία κατοικία. Ενθάδε κείται ένας καταστρατηγημένος αποπληρωτής. Αμήν.

Εάν, όμως, δεν μπορώ η δεν συμφωνώ με τη διαδικασία τι μπορώ να κάνω; Τίποτα. Ούτε καν στο δικαστήριο δεν θα μπορώ να πάω. Το χρέος θα τακτοποιηθεί ηλεκτρονικά εις βάρος μου και εν αγνοία μου. Το σπίτι, η οικοσκευή, οι όποιες καταθέσεις και η προσπάθειες μιας ζωής γίνονται καπνός και το πιο πιθανό είναι να συνεχίσω να χρωστάω. Για αυτό το λένε Δεύτερη Ευκαιρία. Δεύτερη ευκαιρία γι΄αυτούς. Κορόιδο πιάστηκα από την αρχή. Τι ήθελα και έμεινα φυσικό πρόσωπο; Α.Ε. έπρεπε να γίνω η Παππάς και άντε να με βρουν.

Ο Νόμος, όμως, είναι με το μέρος μου. Ευτυχώς. Φαντάσου να μην ήταν.

ΤΤ