ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ!!!

 

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ!!!

Ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του 2024, όπου περιλαμβάνονται αυξήσεις κοροϊδία προσπαθώντας να διαχειριστούν την φτώχεια-ανέχεια  του λαού με τα ψίχουλα των pass-δελτίων και τα «καλάθια» της υποκρισίας και της ξεδιαντροπιάς τους. Αυξήσεις που μόνο σε ανέκδοτο μπορούν να συμπεριληφθούν, διότι με τις αυξήσεις στους λογαριασμού και τα είδη διατροφής, τα ποσά έχουν εξανεμισθεί πριν τελειώσει ο μήνας. Μετά τις «φυσικές καταστροφές» που «έπληξαν» των λαό αυτής της χώρας τα τελευταία χρόνια, την παγκόσμια οικονομική κρίση του κεφαλαίου η οποία εντείνεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία λόγω της όξυνσης των ενδοιμπεριαλιστικών σχέσεων, «το μόνο που μένει είναι… ένα ευχέλαιο!!!». Εν ολίγης για αυτό προσπαθούν να μας πείσουν... Να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας για καλύτερες συνθήκες ζωής σε κάποιο θαύμα.

Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες, η ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτη. Και είναι βέβαιο πως έρχονται ακόμα χειρότερες μέρες. Όλο και περισσότερο θα ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοι για να συσσωρεύει κέρδη το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Αυτό έχουν επιβάλλει τα απανωτά μνημόνια και αυτό προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συμφωνία των υπόλοιπων κομμάτων και την «απραξία» του ΚΚΕ.

Αυτή η κατάσταση δε μπορεί να αλλάξει από αυτούς που τη δημιουργούν. Είναι πλέον φανερό στον καθένα ότι τα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν μόνο μέσα από τους μαζικούς αγώνες του λαού και των εργαζόμενων. Η υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗ και πρέπει να την πάρουμε στα δικά μας χέρια. Οργανώνοντας την πάλη και τις αντιστάσεις μας παντού. Στο  δρόμο διαδηλώνοντας μπορούμε να εκφράσουμε την οργή μας, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.

Πρέπει να γίνει καθήκον και υποχρέωση όλων των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ και του λαού, όλων εκείνων των δυνάμεων που κατανοούν αυτή την αναγκαιότητα και έχουν τη θέληση να πρωτοστατήσουν στη συγκρότηση Αγωνιστικών Πρωτοβουλιών και Επιτροπών στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, στις γειτονιές και παντού όπου ζει και δραστηριοποιείται ο καθένας.

Ενάντια στην πολιτική που μας ξεζουμίζει.  Διεκδικώντας πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Διεκδικώντας δωρεάν υπηρεσίες για όλο το λαό. 

Οι ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ,  στο μέτρο που του αντιστοιχεί είναι διατεθειμένο να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση. Παίρνοντας επανειλημμένα πρωτοβουλίες για κοινή δράση με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της περιοχής, διοργανώνοντας συζητήσεις, παρεμβάσεις, διαδηλώσεις. Και προς αυτή την κατεύθυνση καλούν και το λαό της περιοχής.

ü  ΚΑΤΩ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ - ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ü  ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ

ü  ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΡΕΥΜΑ-ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ-ΑΕΡΙΟ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΑ

ü  ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΑΛΛΑ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ

ü  ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΠΛΕΙΣΤHΡΙΑΣΜΟ

Να δώσουμε φωνή στη φτώχεια

 Η ακρίβεια τσακίζει το λαό και την εργατική τάξη. Κάθε εβδομάδα, κάθε μέρα που περνάει προσθέτει αξία στην τιμή των προϊόντων. Ο χρόνος μετριέται σε 5, 10, 15… 40, 50… 100% ποσοστά αύξησης επί της τιμής που είχαν πριν από δώδεκα, έξι, τρεις μήνες… εχθές, προχθές το ψωμί, το γάλα, το λάδι, η βενζίνη. Με αυτά μετράει τη ζωή του ο λαός. Με αυτά αναμετριέται κάθε μέρα για την επιβίωση, για να φτάσει ο μισθός, το μεροκάματο. Και δεν φτάνει. Στις 10 του μήνα όλοι ψάχνονται για λεφτά. Και τις υπόλοιπες 20 μέρες τι γίνεται; Πώς βγαίνει ο μήνας;

Τα προϊόντα ακριβαίνουν ενώ ο πληθωρισμός μειώνεται, ο λαός υποφέρει από τη φτώχεια ενώ η οικονομία της χώρας μπαίνει στα μεγάλα σαλόνια των οίκων αξιολόγησης που τη βαθμολογούν για την ανάπτυξη και την προκοπή της. Ανάπτυξη, επενδύσεις, κεφάλαια, μείωση της ανεργίας, επιχειρηματικά φόρα και έπειτα από όλα αυτά άλλος ένας προϋπολογισμός που έρχεται να ξεζουμίσει όχι μόνο τους εργαζόμενους αλλά και τα μεσαία στρώματα, τη βασική δεξαμενή ψηφοφόρων της κυβέρνησης. Και οι τιμές όλο και ανεβαίνουν.

Κάποιοι επομένως περνάνε καλά. Το μεγάλο κεφάλαιο, οι ντόπιοι και ξένοι μεγαλοκαρχαρίες εξακολουθούν να βγάζουν πολλά λεφτά. Αυτούς δεν τους άγγιξε ο πόλεμος, ούτε ο πληθωρισμός, ούτε οι τεράστιες καταστροφές που διέλυσαν δάση, βουνά, κάμπους και νησιά. Αυξάνουν τα κέρδη τους, μαζεύουν όλο τον πλούτο που παράγεται και την ίδια στιγμή αρνούνται να δώσουν αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων.

Όλοι οι υπόλοιποι όμως δεν περνάνε καθόλου καλά. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, οι νέοι άνθρωποι, οι συνταξιούχοι, όλοι αυτοί που μετρούν τις μέρες αντίστροφα μέχρι τον επόμενο μισθό, όλοι αυτοί υποφέρουν. Παλεύουν κάθε μέρα με την ακρίβεια που είναι παρατεταμένη και βίαιη. Η ακρίβεια που επιβεβαιώνει καθημερινά ότι ήρθε για να μείνει. Καμία προοπτική για μείωση των τιμών, ούτε καν ψεύτικες υποσχέσεις από την κυβέρνηση και τους βουλευτές. Η βαθιά κρίση του συστήματος και η αχόρταγη όρεξη του κεφαλαίου να τα αρπάζει από παντού αποτελούν βασικούς όρους για αυξήσεις στις τιμές και πάγωμα των μισθών. Έτσι όμως ο λαός βουλιάζει στη φτώχεια.

Η φτώχεια ήταν πάντα άσχημη. Φέρνει στους ανθρώπους πόνο, θλίψη, πείνα, απόγνωση. Ποτέ δεν είχε κάτι καλό να της θυμηθεί όποιος την έζησε. Οι αναφορές σε ανθισμένα γεράνια, γαζίες και ευτυχισμένες στιγμές σε παλαιότερες εποχές φτώχειας και εξαθλίωσης του λαού, που πασπαλίζονται με γλυκιά νοσταλγία και χαμόγελα, κυρίως αφορούν τους εκφραστές του συστήματος και στόχο έχουν την παραπλάνηση του λαού. Όποιος είχε πραγματικά ζήσει με φτώχεια είχε να θυμηθεί μόνο βάσανα.

Αυτή όμως η φτώχεια, η σύγχρονη, είναι διαφορετική. Είναι βουβή και αόρατη παρότι υπάρχει παντού. Μοιάζει σαν να μην κυκλοφορούν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων οι φτωχοί και πεινασμένοι. Δημοσιογράφοι, πολιτικά πρόσωπα, αφεντικά και απανταχού δεξιοί, συντηρητικοί και φοβισμένοι βγάζουν λογύδρια για τις καφετέριες που είναι γεμάτες, τα ξενοδοχεία που είναι κλεισμένα για τις γιορτές, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος έχει λεφτά. Έτσι εύκολα και ανώδυνα, τα αφεντικά δικαιολογούν το δικό τους δικαίωμα να αυξάνουν τα πλούτη τους εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενους και οι φοβισμένοι υποτελείς να σκύβουν το κεφάλι στα αφεντικά.

Την ίδια στιγμή, οι άστεγοι, που έχουν αυξηθεί πάρα πολύ, αντιμετωπίζονται σαν ξεχωριστό κομμάτι της πόλης και της ανθρώπινης υπόστασης. Η απάνθρωπη εικόνα του άστεγου που προσπαθεί να κοιμηθεί δίπλα στις πανάκριβες βιτρίνες πολυτελών καταστημάτων μπορεί μόνο να γίνει τέχνη και αντικείμενο φιλανθρωπικής υποκρισίας. Οι εκφραστές του συστήματος, ιδιαίτερα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις, μιλούν για προσωπική επιλογή και εναλλακτικό τρόπο ζωής. Η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν υπάρχουν πουθενά.

Οι εργαζόμενοι που μένουν χωρίς λεφτά στις 10 του μήνα στερούνται βασικά αγαθά και αδυνατούν να καλύψουν πολύ βασικές ανάγκες τους. Η θέρμανση, οι γιατροί και τα φάρμακα τη στιγμή που τα χρειάζεσαι, η κάλυψη των εξόδων για την ακριβή «δωρεάν» παιδεία, ακόμα και το φαγητό μπαίνουν λειψά στα σπίτια των εργαζόμενων που αμείβονται με μισθούς. Δεν συζητάμε για διακοπές, θέατρα, συναυλίες και αντίστοιχες δραστηριότητες που θα μπορούσαν να ξεκουράσουν το μυαλό από την κούραση και τη βιοπάλη. Μάλιστα για κάποιους μπορεί να θεωρηθούν και πολυτέλεια και ότι δεν χωρούν σε ένα άρθρο που αναφέρεται στην ακραία φτώχεια. Ο λόγος που το κάνουμε είναι γιατί αναγνωρίζουμε στο λαό το δικαίωμα να ζει, να χαίρεται και να σκέφτεται. Αντίθετα, για το σύστημα οι εργαζόμενοι αξίζουν μόνο την επιβίωση για να μπορούν και την επόμενη μέρα να παραγάγουν κι άλλο πλούτο. Και στην εποχή μας που μετράμε κάθε μέρα νεκρούς εργάτες ίσως ούτε και αυτό.

Αυτή η φτώχεια, παιδί της κρίσης και της ακρίβειας, είναι βουβή γιατί κανείς δεν της δίνει φωνή. Αν όμως ενωθεί ο κάθε ψίθυρος βουβής φτώχειας, αν όλοι όσοι υποφέρουν ενωθούν σε κίνημα μάχιμο και διεκδικήσουν μειώσεις στις τιμές, αυξήσεις στους μισθούς, ζωή με δικαιώματα, τότε η φτώχεια θα αποκτήσει ξανά φωνή. Θα βγει στους δρόμους και θα ουρλιάξει. Οι φτωχοί και πεινασμένοι αυτού του κόσμου μπόρεσαν να αποκτήσουν φωνή σε περιόδους που κατάφεραν να παλέψουν οργανωμένα απέναντι στους ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο. Όταν πίστεψαν στη δύναμή τους και διεκδίκησαν τον κόσμο ολόκληρο.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από Π. Σ, αρ. φ. 953, Σαββατο 23/12/23

"ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ": ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ ΣΤΟ ΙΛΙΟ

 Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 2 Δεκέμβρη η κοινή πρέμβαση αριστερών συλλογικοτήτων και αγωνιστών στα Δυτικά της Αθήνας . Μερικές δεκάδες Αγωνιστές απο τις  περιοχές Ίλιο, Πετρούπολη, Αγ.Αναργυρούς-Καματερό και Περιστέρι αφού συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία Ηρώ της Πετρούπολής πορεύτηκαν μέχρι την κεντρική πλατεία του Ιλίου.

 Η δυναμική πορεία καθώς και η θετική ανταπόκριση του λαού της περιοχής αναδεικνύει την αναγκαιότητα για την συνέχιση της παρεμβασης στην περιοχή για την ενίσχυση της αλληλεγγύης στον Αγωνιζόμενο λάο της Παλαιστίνης. Η αλληλεγγύη στον Αγωνιζόμενο λάο της Παλαιστίνης όφειλει  να αποκτησει μαζικά λαΪκά χαρακτηριστικά κόντρα στην προπαγάνδα του συστήματος και του ιμπεριαλισμού.Η αναγκαιότητα της συνέχισης της δράσης για την Παλαιστίνη  μέσα στο λαό προυποθέτει άπο όλους που την στηρίζουν την ουσιαστική ενεργοποίηση όλων και την πλάτια προπαγάνδιση κινηματικών γεγονότων στη κάθε γειτονία πέρα από λογικές εκπροσώπισης και ανάθεσης